Wskaźnik udziału kapitałów własnych w finansowaniu majątku trwałego

Wskaźnik udziału kapitałów własnych w finansowaniu majątku trwałego to jeden ze wskaźników struktury kapitału w analizie fundamentalnej. Informuje on o stopniu finansowania aktywów trwałych z własnego kapitału spółki. Wskaźnik udziału kapitałów własnych w finansowaniu majątku oblicza się przez podzielenie kapitału własnego przez aktywa trwałe. Wartości podaje się w procentach. Kapitał własny czyli wartość księgowa = aktywa ogółem - zobowiązania Aktywa trwałe są majątkiem o bardzo niskim stopniu płynności, a przez to są mało elastyczne na zmiany na rynku. Stąd też aktywa trwałe są uważane za obciążone wysokim ryzykiem i powinny być w jak największym stopniu pokryte (finansowane) kapitałem własnym spółki. Pożądana jest jak największa wartość tego wskaźnika. Im wyższe jest pokrycie kapitałami własnymi aktywów trwałych tym bardziej wierzyciele mogą liczyć na odzyskanie swojego wkładu w spółkę nawet w wypadku jej likwidacji, gdyż kapitał własny pokrywający w nadmiarze aktywa trwałe finansuje także częściowo aktywa obrotowe. Spółka z dużą wartością wskaźnika ma większą wiarygodność kredytową. Wartość wskaźnika nie powinna być mniejsza niż 100%.